Kuantum sayıları, elektronların enerji seviyelerini ve orbitallerini belirlemede kullanılan önemli bir araçtır.
Modern atom teorisi, atomların yapısını ve davranışını açıklayan bir bilim dalıdır. 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında yapılan deneyler, atomların parçacıklardan oluştuğunu ve bu parçacıkların belirli enerji seviyelerinde bulunduğunu göstermiştir.
Modern atom teorisine göre, elektronlar çekirdeğin etrafında belirli bölgelerde bulunur. Bu bölgelere orbital denir. Orbitallerin şekli ve büyüklüğü, elektronun enerji seviyesine bağlıdır. Bir elektronun bulunma olasılığının en yüksek olduğu bölgeye orbital denir.
Atomda elektronun bulunma olasılığının yüksek olduğu bölgeleri ve bu bölgenin (orbital) enerjisini belirlemek için kullanılan sayılara kuantum sayıları denir. Kuantum sayıları şunlardır:
Modern atom teorisi, atomların yapısını ve davranışını açıklayan önemli bir bilim dalıdır. Kuantum sayıları, elektronların enerji seviyelerini ve orbitallerini belirlemede kullanılan önemli bir araçtır.
Kuantum sayıları, elektronların enerji seviyeleri, şekilleri ve yönlenmeleri hakkında bilgi veren dört sayısal değerdir. Bu sayılar, elektronların atomlar içindeki davranışlarını anlamak için kullanılır.
Baş kuantum sayısı, elektronun enerji seviyesini belirler. n değeri 1'den başlayarak sonsuza kadar gider. n değeri arttıkça, elektronun enerji seviyesi de artar.
Açısal momentum kuantum sayısı, elektronun orbitalinin şeklini belirler. ℓ değeri, 0'dan (n-1)'e kadar olan tam sayılar olabilir. ℓ değeri arttıkça, orbitalin şekli de daha karmaşık hale gelir.
Manyetik kuantum sayısı, elektronun orbitalinin uzaydaki yönlenmesini belirler. mℓ değeri, -ℓ'den +ℓ'ye kadar olan tam sayılar olabilir. mℓ değeri arttıkça, orbitalin uzaydaki yönlenmesi de değişir.
Spin kuantum sayısı, elektronun kendi ekseni etrafında dönmesini belirler. ms değeri, +1/2 veya -1/2 olabilir. Bu değerler, elektronun saat yönünde veya saat yönünün tersine dönmesini temsil eder.
Kuantum sayıları, elektronların atomlar içindeki davranışlarını anlamak için kullanılan önemli araçlardır. Bu sayılar, elektronların enerji seviyelerini, şekillerini, yönlenmelerini ve spinlerini belirler.
https://www.youtube.com/watch?v=fu7Sj6K584E (Kuantum Sayıları Hakkında Video)Atom numarası artan elementlerin elektron dizilimleri de değişir. Elektron dizilimi, atomun çekirdeği etrafında bulunan elektronların dağılımını gösterir. Elektron dizilimi, elementlerin periyodik sistemdeki yerini belirler.
Elektron dizilimleri, baş kuantum sayısı (n), açısal kuantum sayısı (ℓ) ve manyetik kuantum sayısı (mℓ) kullanılarak yazılır. Baş kuantum sayısı, elektronun enerji seviyesini belirtir. Açısal kuantum sayısı, elektronun alt kabuğunu belirtir. Manyetik kuantum sayısı, elektronun yörüngesini belirtir.
Elektron dizilimleri yazılırken, elektronlar önce en düşük enerji seviyesine yerleştirilir. Daha sonra, daha yüksek enerji seviyelerine yerleştirilirler. Her enerji seviyesinde en fazla 2 elektron bulunabilir.
Örneğin, karbon atomunun elektron dizilimi 1s2 2s2 2p2'dir. Bu, karbon atomunun birinci enerji seviyesinde 2 elektron, ikinci enerji seviyesinde 4 elektron ve üçüncü enerji seviyesinde 2 elektron bulunduğu anlamına gelir.
Elementlerin periyodik sistemdeki yeri, elektron dizilimlerine göre belirlenir. Periyodik sistem, elementleri atom numaralarına göre sıralar. Atom numarası, bir atomun çekirdeğindeki proton sayısını belirtir.
Periyodik sistemde, elementler yatay satırlar halinde sıralanır. Bu satırlar, periyot olarak adlandırılır. Periyodik sistemde, elementler ayrıca dikey sütunlar halinde sıralanır. Bu sütunlar, grup olarak adlandırılır.
Bir elementin periyod numarası, o elementin en dıştaki elektronunun bulunduğu enerji seviyesini belirtir. Bir elementin grup numarası, o elementin en dıştaki elektronunun bulunduğu alt kabuğu belirtir.
Elektron dizilimleri, elementlerin birçok özelliğini belirler. Örneğin, elektron dizilimleri, elementlerin kimyasal reaktivitesini, fiziksel özelliklerini ve biyolojik aktivitelerini etkiler.
Elektron dizilimleri, atomların çekirdeği etrafında bulunan elektronların dağılımını gösteren önemli bir kavramdır. Elektron dizilimleri, elementlerin periyodik sistemdeki yerini belirler ve birçok özelliğini etkiler.
Elektron dizilimi, bir atomun elektronlarının atomun çekirdeği etrafındaki kabuklarda nasıl dağıldığını gösteren bir diyagramdır. Elektron dizilimi, atomun kimyasal özelliklerini belirler.
Atomların elektron dizilimleri; periyodik tabloda elementin yerini, iyon oluşumunu, değerlik elektronlarını ve elementin özelliklerini belirler. Electron Dizilimi Nasıl Bulunur?
Atomların elektron dizilimleri, elementlerin özelliklerini belirleyen önemli bir faktördür. Elektron dizilimi, atomların kimyasal reaksiyonlarda nasıl davrandıklarını ve hangi bileşikleri oluşturduklarını belirler.
Atom yarıçapı, bir atomun çekirdeğinden en uzaktaki elektronuna olan mesafedir. Periyodik tabloda atom yarıçapı yukarıdan aşağıya doğru arttıkça ve soldan sağa doğru azalır.
İyonik yarıçap, bir iyonun çekirdeğinden en uzaktaki elektronuna olan mesafedir. İyonik yarıçap, atomun nötr atom yarıçapından daha küçüktür. Çünkü iyonlar, elektron kaybettiği veya kazandığında boyutları küçülür veya büyür.
İyonik Yarıçapların Genel Eğilimleri Aşağıdaki Gibidir:Kovalent yarıçap, iki atomun çekirdekleri arasındaki mesafenin yarısıdır. Kovalent yarıçap, iyonik yarıçaptan daha büyüktür. Çünkü kovalent bağda atomlar elektronlarını paylaşırlar ve bu paylaşım atomların boyutlarını büyütür.
Kovalent Yarıçapların Genel Eğilimleri Aşağıdaki Gibidir:Van der Waals yarıçapı, iki molekül arasındaki en yakın temas mesafesinin yarısıdır. Van der Waals yarıçapı, kovalent yarıçaptan daha büyüktür. Çünkü van der Waals kuvvetleri atomlardan daha zayıftır ve atomlar arasındaki temas mesafesini artırır.
Atom yarıçapı, iyonik yarıçap, kovalent yarıçap ve van der Waals yarıçapı, atomların ve moleküllerin boyutlarını ölçmek için kullanılan dört farklı yarıçap türüdür. Bu yarıçaplar, atomların ve moleküllerin yapısını ve özelliklerini anlamak için önemlidir.
Atom yarıçapı, bir atomun çekirdeğinden en dıştaki elektron kabuğunun en uzak elektronuna olan ortalama uzaklıktır. İyon yarıçapı ise, bir iyonun çekirdeğinden en dıştaki elektron kabuğunun en uzak elektronuna olan ortalama uzaklıktır. Atom yarıçapı, iyon yarıçapından daha büyüktür.
Atom yarıçapı, periyodik sistemde aynı grupta aşağıya doğru arttıkça ve aynı periyotta sağa doğru azaldıkça değişir.
Periyodik sistemde en büyük atom yarıçapına sahip element sezyum (Cs), en küçük atom yarıçapına sahip element ise helyum (He)dir.
İyon yarıçapı, atom yarıçapından farklı olarak iyonun türüne göre değişir.
Periyodik sistemde en büyük iyon yarıçapına sahip element flor (F-), en küçük iyon yarıçapına sahip element ise oksijen (O2-)dir.
Atom ve iyon yarıçapı, bir atomun veya iyonun boyutunu tanımlayan önemli özelliklerdir. Atom yarıçapı, periyodik sistemde belirli bir düzen gösterirken iyon yarıçapı, iyonun türüne göre değişir.
Ek Kaynaklar: Atom ve İyon Yarıçapı Hakkında Khan Academy Videosu Atom ve İyon Yarıçapı Hakkında Ducksters Web SitesiAtom, kimyasal reaksiyonlarda bölünemeyen en küçük yapı taşıdır. Atomlar, proton, nötron ve elektronlardan oluşur. Protonlar ve nötronlar atom çekirdeğinde, elektronlar ise çekirdek çevresinde bulunur. Protonlar pozitif yüklü, elektronlar negatif yüklüdür. Nötronların ise yükü yoktur.
Bir atomdan bir elektron koparmak için gereken enerjiye iyonlaşma enerjisi denir. İyonlaşma enerjisi, atomun çekirdeğindeki proton sayısına ve atom boyutuna bağlıdır. Çekirdekteki proton sayısı arttıkça ve atom boyutu küçüldükçe iyonlaşma enerjisi artar.
Periyodik tabloda aynı periyotta sağa doğru iyonlaşma enerjisi genellikle artar. Aynı grupta aşağıya doğru iyonlaşma enerjisi genellikle azalır.
İyonlaşma enerjisi, elementlerin elektron dizilimi ve kimyasal özellikleri hakkında bilgi verir.
Gaz hâlindeki nötr bir atomun bir elektron alması sırasında açığa çıkan enerjiye elektron ilgisi denir. Açığa çıkan enerji ve elektron alma isteği ne kadar büyükse elektron ilgisi de o kadar büyük olur.
Bu nedenle ametallerin elektron ilgisi genellikle metallerden daha büyüktür. Periyodik tabloda aynı periyotta sağa doğru elektron ilgisi genellikle artar. Aynı grupta aşağıya doğru elektron ilgisi genellikle azalır ancak 7A grubundaki Cl atomunun elektron ilgisi F atomunun elektron ilgisinden büyük olduğu için Cl bu kurala uymaz.
Elektronegatiflik, bir atomun bağdaki elektronları kendine çekme yeteneğidir. Bir başka ifadeyle elektronegatiflik, bağdaki atomların birbirine göre elektronları çekme eğiliminin bağıl büyüklüğünü gösteren sayıdır.
Pauling (Paulink), elektronegatifliği bağ enerjileri ile ilişkilendiren bilim insanıdır. Elektronegatiflik, elementlerin kimyasal özellikleri hakkında bilgi verir.
Modern atom teorisi, atomların yapısı ve özellikleri hakkında bilgi verir. Bu teori, kimyanın birçok alanında kullanılır.
İyonlaşma Enerjisi, Elektron İlgisi ve ElektronegatiflikElementler, maddenin temel yapı taşlarıdır. Her elementin kendine özgü bir atom numarası ve kimyasal özellikleri vardır. Elementler, periyodik tabloda atom numaralarının artış sırasına göre düzenlenmiştir.
Atomlar, bir elementin en küçük birimleridir. Atomlar, proton, nötron ve elektronlardan oluşur. Protonlar ve nötronlar atomun çekirdeğinde bulunurken, elektronlar çekirdeğin etrafında döner.
Periyodik tablo, elementleri atom numaralarının artış sırasına göre düzenleyen bir tablodur. Periyodik tablo, elementlerin kimyasal özelliklerini tahmin etmek için kullanılır.
| Grup | Ad |
|---|---|
| 1 | Alkali metaller |
| 2 | Toprak alkali metaller |
| 3 | Geçiş metalleri |
| 4 | İç geçiş metalleri |
| 5 | Zayıf metaller |
| 6 | Yarı metaller |
| 7 | Halojenler |
| 8 | Soy gazlar |
Elementlerin özellikleri, atom numaralarına bağlıdır. Örneğin, alkali metallerin hepsi yumuşak ve reaktiftir, soy gazlar ise hepsi renksiz, kokusuz ve tatsızdır.
Elementler, günlük hayatımızda birçok farklı amaçla kullanılır. Örneğin, demir çelik yapımında kullanılır, bakır elektrik kablolarında kullanılır ve alüminyum uçak yapımında kullanılır.
Elementler, maddenin temel yapı taşlarıdır. Her elementin kendine özgü bir atom numarası ve kimyasal özellikleri vardır. Elementler, periyodik tabloda atom numaralarının artış sırasına göre düzenlenmiştir. Elementlerin özellikleri, atom numaralarına bağlıdır. Elementler, günlük hayatımızda birçok farklı amaçla kullanılır.
Periyodik sistemdeki elementler, oksijenle tepkimeye girerek çeşitli oksit türleri oluştururlar. Bu oksitler, bazik oksitler, asidik oksitler, nötr oksitler veya amfoter oksitler olarak sınıflandırılırlar.
Metal oksitler, metallerin oksijenle tepkimeye girmesiyle oluşurlar. Bu oksitlerin suda iyonlaşma yüzdeleri ne kadar yüksekse, metal oksidin bazik karakteri de o kadar yüksek olur.
Ametal oksitler, ametallerin oksijenle birleşmesinden oluşur. Bu oksitler genellikle oksijence zengin bileşiklerdir ve asidik karaktere sahiptir.
Periyodik sistemdeki elementlerin kimyasal özellikleri, elektron dizilimlerine ve elektronegatifliklerine bağlıdır. Bu durumda, oksit ve hidroksit bileşiklerinin asitlik ve bazlık özellikleri de değişkenlik göstermektedir.
Periyodik Sistemde Elektronegatiflik Değişimi Asitler ve BazlarElementlerin periyodik sistemdeki konumu, elektron dizilimlerine göre belirlenir. Elektron dizilimi; elementin kimyasal özelliklerini (metal/ametal karakteri, bağ türü, iyon yükü, aktifliği), periyodik sistemdeki yerleşme düzenini ve blokunu (s, p, d, f) belirler.
s bloku elementleri, periyodik sistemin 1A ve 2A gruplarındaki elementlerdir. Bu elementlerin elektron dizilimleri sırasıyla ns1 ve ns2 ile sonlanır. s bloku elementleri, küresel simetrik yapıya sahip hafif elementlerdir.
s bloku elementleri, metallerin bütün özelliklerini gösterir. Periyodik sistemde aynı grupta aşağıya doğru metalik karakter artar. Aynı periyotta 1A grubu, 2A grubundan daha aktiftir.
Elektron dizilimi ns1 şeklinde sonlanan alkali metaller, bileşik oluştururken bir elektron vererek +1 iyon yükü alır. Elektron dizilimi ns2 ile sonlanan toprak alkali metaller ise iki elektron vererek +2 iyon yükü alır.
s bloku elementleri, aktif metallerdir. Periyodik sistemde aynı grupta aşağıya doğru aktivite artar. Aynı periyotta 1A grubu, 2A grubundan daha aktiftir.
s bloku elementleri, metallerle iyonik bağ, ametallerle kovalent bağ yapar.
p bloku elementleri, periyodik sistemin 3A'dan 8A'ya kadar olan gruplarındaki elementlerdir. Bu elementlerin elektron dizilimleri ns2np1'den ns2np6'ya kadar değişir. p bloku elementleri, çeşitli fiziksel ve kimyasal özelliklere sahip elementlerdir.
p bloku elementleri, hem metal hem de ametal özellikleri gösteren elementlerdir. Periyodik sistemde aynı grupta yukarıya doğru metalik karakter azalır. Aynı periyotta soldan sağa doğru metalik karakter azalırken ametalik karakter artar.
p bloku elementleri, değişken iyon yüklerine sahip olabilirler. Aynı grupta yukarıya doğru iyon yükü artar. Aynı periyotta soldan sağa doğru iyon yükü azalır.
p bloku elementlerinin aktivitesi, metalik karakterlerine bağlı olarak değişir. Metalik karakter arttıkça aktivite de artar.
p bloku elementleri, metallerle iyonik bağ, ametallerle kovalent bağ yapar.
d bloku elementleri, periyodik sistemin 3B'den 12B'ye kadar olan gruplarındaki elementlerdir. Bu elementlerin elektron dizilimleri ns2(n-1)d1'den ns2(n-1)d10'a kadar değişir. d bloku elementleri, genellikle sert ve yoğun metallerdir.
d bloku elementleri, genellikle metalik özellik gösterir. Periyodik sistemde aynı grupta yukarıya doğru metalik karakter azalır. Aynı periyotta soldan sağa doğru metalik karakter azalırken ametalik karakter artar.
d bloku elementleri, değişken iyon yüklerine sahip olabilirler. Aynı grupta yukarıya doğru iyon yükü artar. Aynı periyotta soldan sağa doğru iyon yükü azalır.
d bloku elementlerinin aktivitesi, metalik karakterlerine bağlı olarak değişir. Metalik karakter arttıkça aktivite de artar.
d bloku elementleri, metallerle iyonik bağ, ametallerle kovalent bağ yapar.
f bloku elementleri, periyodik sistemin altındaki iki sıra elementtir. Bu elementlerin elektron dizilimleri 4f veya 5f elektronlarına sahiptir. f bloku elementleri, genellikle yumuşak ve düşük yoğunluklu metallerdir.
f bloku elementleri, genellikle metalik özellik gösterir.
f bloku elementleri, değişken iyon yüklerine sahip olabilirler.
f bloku elementlerinin aktivitesi, genellikle düşüktür.
f bloku elementleri, metallerle iyonik bağ, ametallerle kovalent bağ yapar.
Periyodik tablo, elementleri atom numaralarına göre düzenleyen bir tablodur. p bloku elemanları periyodik tablonun sağında yer alan son altı sütunu (13, 14, 15, 16, 17 ve 18. grup elementleri) oluşturur. p bloku elementlerinin son enerji seviyesinde p alt kabuğu bulunur ve değerlik elektronları np şeklinde gösterilir.
p bloku elementleri arasında metaller, ametaller ve yarı metaller bulunur. p bloku elementlerinin özellikleri genel olarak şu şekildedir:
p bloku elementleri, birçok farklı sektörde kullanılır. İşte bazı örnekler:
p bloku elementleri, günlük yaşamımızda önemli bir rol oynar. Bu elementler, birçok farklı sektörde kullanılır ve hayatımızı kolaylaştırır.
Kaynaklarp bloğu, periyodik sistemin 13-18. grupları arasında yer alan bloktur. Elementler, orbitallerdeki elektronlara göre sınıflandırılır ve p bloğu, dış orbitalinde p elektronlarına sahip elementleri içerir.
p bloğunda aşağıdaki element türleri bulunur:
Elementlerin metalik karakteri, p bloğunda aşağıya doğru artarken ametalik karakteri azalır.
Elementlerin metalik karakteri, p bloğunda aynı periyotta sağa doğru azalırken ametalik karakteri artar.
18. grup, 8A grubu elementleri olan soy gazlardır. Soy gazlar, son katmanlarındaki değerlik elektron sayısının 8 olması nedeniyle çok kararlıdırlar ve oda koşullarında gaz hâlde bulunurlar.
p bloğu elementleri, günlük hayatımızda birçok alanda kullanılır.
p bloğu, periyodik sistemin önemli bir parçasıdır ve birçok farklı element içerir.
Youtube Video Linkleri: Periyodik Sistemin p Bloğu p Bloğu Elementlerinin Özellikleri Diğer Kaynak Linkleri: Khan Academy: p Bloğu Elementleri Encyclopedia Britannica: p Bloğu ElementleriModern Atom Teorisi, atomların yapısını ve özelliklerini açıklayan bir teoridir. Bu teoriye göre, atomlar çekirdek ve elektronlardan oluşur. Çekirdek, proton ve nötronlardan oluşur. Protonların sayısı, atomun atom numarasını belirler. Nötronların sayısı ise, atomun kütle numarasını belirler.
Elektronlar, belirli katmanlarda çekirdeğin etrafında dönerler. En yakın katman, en düşük enerji seviyesine sahip olan katmandır. Daha uzak katmanlar, daha yüksek enerji seviyelerine sahiptir. Elektronlar, enerji seviyesi yüksek olan katmanlara geçebilirler. Fakat bu geçiş sırasında, enerji kaybederler.
Atomların enerji seviyeleri, belirli sayıdaki elektronları tutabilirler. Örneğin, ilk enerji seviyesi sadece 2 elektron tutabilir. İkinci enerji seviyesi ise, 8 elektron tutabilir. Üçüncü enerji seviyesi ise, 18 elektron tutabilir.
Atomlar, enerji seviyelerini tamamlamaya çalışırlar. Enerji seviyeleri tamamlandığında, atomlar kararlı hale gelirler.
Atomlar, enerji seviyelerini tamamlamak için birbirleriyle bağ oluştururlar. Atomlar, elektron alışverişi veya elektron paylaşımı yoluyla bağ oluşturabilirler. Elektron alışverişi yoluyla oluşan bağlara, iyonik bağlar denir. Elektron paylaşımı yoluyla oluşan bağlara ise, kovalent bağlar denir.
Modern Atom Teorisi, atomların yapısını ve özelliklerini açıklayan bir teoridir. Bu teoriye göre, atomlar çekirdek ve elektronlardan oluşur. Çekirdek, proton ve nötronlardan oluşur. Protonların sayısı, atomun atom numarasını belirler. Nötronların sayısı ise, atomun kütle numarasını belirler. Elektronlar, belirli katmanlarda çekirdeğin etrafında dönerler. Enerji seviyeleri tamamlandığında, atomlar kararlı hale gelirler. Atomlar, enerji seviyelerini tamamlamak için birbirleriyle bağ oluştururlar. Atomlar, elektron alışverişi veya elektron paylaşımı yoluyla bağ oluşturabilirler.
Youtube Video Linkleri Diğer KaynaklarGeçiş metalleri ve f bloku elementleri, periyodik sistemin d ve f bloklarını oluşturan elementlerdir. Bu elementler, elektron dizilimlerinde bazı benzerlikler paylaşır ve benzer kimyasal özellikler gösterirler.
Geçiş metalleri, 4. periyotta 21. elementle başlayıp 112. elementle sonlanan elementlerdir. En fazla elementin bulunduğu blok d blokudur. Geçiş elementleri özkütleleri büyük olan elementlerdir ve ağır metaller olarak adlandırılır.
Geçiş metalleri tamamı metalik karakterdedir. Elementlerin d blokunda aynı periyotta sağa, aynı grupta aşağıya doğru metalik karakteri artar. Geçiş metalleri erime ve kaynama noktası yüksek olan, ısı ve elektriği iyi ileten elementlerdir. En iyi iletkenler bakır (Cu), altın (Au) ve gümüş (Ag) elementleridir.
Geçiş metallerinin genellikle elektron dizilimleri ns2 (n-1) dx ile sonlanır. Geçiş metalleri önce son katmanın ns orbitalindeki elektronlarını, sonra bir alt katmanın (n-1) d orbitalindeki elektronlarını verir.
Geçiş metallerinin atomları arasında metalik bağlar bulunur. Metalik bağ d bloku metallerini bir arada tutan güçlü etkileşimlerdir. Geçiş metalleri yarı dolu d orbitalleri kullanarak kovalent karakter gösterebilir. Kovalent karakter yarı dolu orbital sayısı ile doğru orantılıdır.
f bloku elementleri; 6 ve 7. periyotta, 2A grubu ile 3B grubu arasında iki sıra hâlinde yer alır. s bloku ile d bloku elementleri arasındadır. f bloku elementleri atomlarının en dış kabuğu olan f orbitali dolduran elektronlara sahiptir. Bu elektronlar, atomun çekirdeğinden uzakta yer aldığı için kimyasal tepkimelerde kolayca kaybedilir ve bu nedenle bu elementler oldukça reaktiftir. f bloku elementleri arasında en tanınmış olanları, uranyum, plütonyum ve curamidir. f bloku elementleri, nükleer enerji, uzay araştırmaları ve tıbbi görüntüleme gibi alanlarda kullanılır.
f bloku elementlerine, iç geçiş elementleri veya iç geçiş metalleri adı verilir. 1. yatay sıra atom numarası 57 olan lantanla (La) başlar. 14 elementten oluşan bu sıraya lantanitler denir. 2. yatay sıra atom numarası 89 olan aktinyum (Ac) ile başlar. 14 elementten oluşan bu sıraya da aktinitler denir.
f bloku elementleri, periyodik tablonun en altındaki iki sıra olan 6. ve 7. periyotlarda bulunan elementlerdir. Bu elementlerin elektron dizilimlerinde f orbitalleri bulunur.
f bloku elementleri, lantanitler ve aktinitler olmak üzere iki gruba ayrılırlar. Lantanitler, 57'den 71'e kadar olan atom numaralarına sahip elementlerdir. Aktinitler ise, 89'dan 103'e kadar olan atom numaralarına sahip elementlerdir.
f bloku elementleri, genellikle yüksek erime ve kaynama noktalarına sahiptirler. Yoğunlukları da yüksektir. Bu elementlerin çoğu metaliktir ve gümüşe benzer bir parlaklığa sahiptirler.
f bloku elementleri, genellikle aktif elementlerdir ve kolayca oksitlenirler. Bu elementlerin çoğu, bileşiklerinde genellikle +3 iyon yüküne sahiptirler.
f bloku elementleri, metalik karakter gösterirler ve bağ tipi iyonik karakter gösterir.
f bloku elementlerinin kimyasal özellikleri, birbirine benzerdir. Bu elementler, genellikle aktif elementlerdir ve kolayca oksitlenirler. Bileşiklerinde genellikle +3 iyon yüküne sahiptirler.
f bloku elementleri, çeşitli alanlarda kullanılırlar. Örneğin, lantanitler, katalizör, fosfor ve cam üretiminde kullanılırlar. Aktinitler ise, nükleer enerji üretiminde kullanılırlar.
f bloku elementleri, periyodik tablonun en altındaki iki sıra olan 6. ve 7. periyotlarda bulunan elementlerdir. Bu elementlerin elektron dizilimlerinde f orbitalleri bulunur.
f bloku elementleri, lantanitler ve aktinitler olmak üzere iki gruba ayrılırlar.
f bloku elementleri, genellikle yüksek erime ve kaynama noktalarına sahiptirler. Yoğunlukları da yüksektir. Bu elementlerin çoğu metaliktir ve gümüşe benzer bir parlaklığa sahiptirler.
f bloku elementleri, genellikle aktif elementlerdir ve kolayca oksitlenirler. Bu elementlerin çoğu, bileşiklerinde genellikle +3 iyon yüküne sahiptirler.
f bloku elementleri, metalik karakter gösterirler ve bağ tipi iyonik karakter gösterir.
f bloku elementlerinin kimyasal özellikleri, birbirine benzerdir. Bu elementler, genellikle aktif elementlerdir ve kolayca oksitlenirler. Bileşiklerinde genellikle +3 iyon yüküne sahiptirler.
f bloku elementleri, çeşitli alanlarda kullanılırlar.
Periyodik sistem, elementlerin atom numaralarına göre düzenlendiği bir tablodur.
Periyodik sistemde 4 blok bulunmaktadır;
s bloğu, periyodik sistemin 1A ve 2A gruplarını içerir. Bu bloktaki elementler;
p bloğu, periyodik sistemin 3A ila 8A gruplarını içerir. Bu bloktaki elementler;
d bloğu, periyodik sistemin 3B ila 2B gruplarını içerir. Bu bloktaki elementler;
f bloğu, periyodik sistemin lantanitler ve aktinitler gruplarını içerir. Bu bloktaki elementler;
Periyodik sistemde 18 grup bulunmaktadır. Gruplar, A ve B olmak üzere ikiye ayrılır.
A grupları, periyodik sistemin 1A, 2A ve 13 ila 18. gruplarını içerir. Bu gruplardaki elementler;
B grupları, periyodik sistemin 3B, 4B, 5B, 6B, 7B ve 8B gruplarını içerir. Bu gruplardaki elementler;
Periyodik sistemde 7 periyot bulunmaktadır. Periyotlar, yukarıdan aşağıya doğru atom numaralarının arttığı sırayla numaralandırılmıştır.
Birinci periyot, periyodik sistemin en üst periyodudur. Bu periyotta iki element bulunur;
İkinci periyot, periyodik sistemin ikinci periyodudur. Bu periyotta 8 element bulunur;
Üçüncü periyot, periyodik sistemin üçüncü periyodudur. Bu periyotta 8 element bulunur;
Dördüncü periyot, periyodik sistemin dördüncü periyodudur. Bu periyotta 18 element bulunur;
Beşinci periyot, periyodik sistemin beşinci periyodudur. Bu periyotta 18 element bulunur;
Altıncı periyot, periyodik sistemin altıncı periyodudur. Bu periyotta 32 element bulunur;
Yedinci periyot, periyodik sistemin son periyodudur. Bu periyotta 32 element bulunur;
Yükseltgenme basamağı, bir elementin bileşiklerindeki oksidasyon durumunu ifade eden sayıdır. Pozitif veya negatif olabilir. Pozitif yükseltgenme basamağı, elementin elektron verdiğini, negatif yükseltgenme basamağı ise elektron aldığını gösterir.
Elementlerin yükseltgenme basamağı, elektron dizilimlerine göre belirlenir. Genel olarak, s orbitalinde en fazla 2, p orbitalinde en fazla 6 elektron bulunabilir. Bir elementin yükseltgenme basamağı, değerlik elektronlarının sayısına eşittir. Değerlik elektronları, en dıştaki elektrondur.
| Grup Numarası | Yükseltgenme Basamağı | İstisnalar |
|---|---|---|
| 1A | +1 | - |
| 2A | +2 | - |
| 3A | +3 (Tl hariç) | Tl: +1 |
| 4A | +4,-4 arasında | Sn, Pb: -4 alamaz |
| 5A | +5,-3 arasında | Bi: -3 alamaz |
| 6A | +6,-2 arasında | - |
| 7A | +7,-1 arasında | - |
Geçiş metalleri, ns2 (n-1)dx elektron dizilimine sahiptir. Genel olarak, önce s orbitalinden elektron verirler ve +2 yükseltgenme basamağına sahip olurlar. Ancak, değerlik elektronlarının tamamını da verebilirler ve böylece daha yüksek yükseltgenme basamağına sahip olurlar.
Yükseltgenme basamağı, bileşiklerin formülünü ve özelliklerini belirlemede kullanılır. Ayrıca, reaksiyonların yönünü ve hızını da etkiler.
Yükseltgenme basamağı, elementlerin bileşiklerindeki oksidasyon durumunu ifade eden önemli bir kavramdır. Elektron dizilimlerine göre belirlenir ve bileşiklerin formülünü, özelliklerini ve reaksiyonlarını etkiler.
Yükseltgenme Basamağı Nasıl Belirlenir? Oxidation States (video)