Ekonomi 1.Dönem Sonu Sınav - Klasik

İhtiyaçların sınıflandırılması, ihtiyaçların daha verimli kullanılmasını sağlar. İhtiyaçların önemine göre önceliklendirilmesi, kaynakların daha etkin bir şekilde kullanılmasına olanak tanır.

Abraham Maslow'un İhtiyaçlar Hiyerarşisi'ne göre, insanların ihtiyaçları bir hiyerarşik düzen içindedir. Bu hiyerarşi içerisinde, alt düzeydeki ihtiyaçlar karşılanmadan üst düzeydeki ihtiyaçlar hissedilemez.

Üretim faktörleri, üretimde kullanılan unsurlara verilen genel addır. Üretim faktörleri; doğa, emek, sermaye ve girişimcidir. Üretim faktörleri belirli bir getiri için kullanılmaktadır. Emeğin getirisi ücret, tabiatın (doğa) getirisi rant, sermayenin getirisi faiz, girişimcinin getirisi ise kârdır.

Emek, faydalı bir mal ve hizmet üretmek amacı ile planlı bir şekilde yapılan fiziksel veya zihinsel faaliyettir. Örneğin bir çocuğun oyun oynamak amacıyla toprağı kazması ile çiftçinin toprağı kazması farklıdır. İnsanın gerek fiziki gerekse zihinsel gücü, üretimin temel unsurunu oluşturur. Ders anlatan bir öğretmenle madende çalışan bir işçi, üretime emekleri oranında katkı sağlar. Emek, insanın sunduğu bir kaynak olmasıyla diğer faktörlerden ayrılır ve belirli bir süre için ayrılan zamanla ölçülür.

Türkiye'de 2017 yılında 15.618 bin hektar buğday ekimi yapılmıştır. Bu, toplam tarım alanlarının %41,2'sine karşılık gelir.

Türkiye'de tarım, balıkçılık ve ormancılık alanlarında teknolojik gelişmeler yaşanmıştır. Bu gelişmeler, üretim miktarını ve değerini artırmıştır.

Üretim faktörleri, üretim sürecine katkıda bulunan kaynaklardır. Bu kaynaklar, emek, sermaye ve doğal kaynaklardır. Üretim faktörlerinin gelirden aldığı paylar, bu faktörlerin üretim sürecindeki önemine ve üretime sağladıkları katkının büyüklüğüne göre belirlenir. Örneğin, bir fabrikada çalışan bir işçinin aldığı ücret, o işçinin üretim sürecine sağladığı katkının büyüklüğüne göre belirlenir.

Kıt kaynaklar, ekonomik kalkınmanın temelini oluşturan kaynaklardır. Bu kaynakların verimli kullanımı, ekonomik kalkınmayı olumlu etkiler. Bu, kıt kaynakların daha az kullanılarak daha fazla üretim yapılmasını sağlar. Bu da, ekonomik büyüme ve refahın artmasına neden olur. Örneğin, bir ülkedeki işçilerin verimliliği artarsa, o ülkede daha fazla üretim yapılabilir. Bu da, o ülkenin ekonomik büyümesine ve refahının artmasına neden olur.

Millî gelir, bir ekonomide bir dönemde üretilen nihai mal ve hizmetlerin toplam parasal değeridir.

Fonksiyonel gelir dağılımı, üretim faktörlerinin üretimden aldıkları paylara verilen addır. Bu paylar, toprağın rant geliri, sermaye sahibinin faiz geliri, girişimcinin kâr geliri ve emeğin ücret geliri şeklinde gerçekleşir.

Ekonomik büyüme, üretim kapasitesinin dolayısıyla millî gelirin artmasıdır. Bir ülkede kişi başına düşen millî gelir yıldan yıla artıyorsa, o ülkenin üretim kapasitesi ve dolayısıyla millî geliri artmaktadır. Bu durumda, o ülke ekonomisi büyümektedir.

Ekonomik büyüme, üretim kapasitesinin artmasıdır. Üretim kapasitesinin artması için ise yeni yatırımların yapılması gerekir. Bu nedenle, ekonomik büyümenin gerçekleşmesi için yatırımların artması gerekir.

1. Milli gelirin üretim faktörleri arasında dağılımına fonksiyonel gelir dağılımı denir. Doğrudur. 2. Rant, üretim faktörü olan toprağın geliridir. Doğrudur. 3. Faiz, üretim faktörü olan sermayenin geliridir. Doğrudur. 4. Ücret, üretime emeği ile katkıda bulunan kişilerin, bu katkı karşılığında üretimden aldıkları payın para ile ifadesidir. Doğrudur. 5. Parasal ücret, işçilerin çalışmaları karşılığı saat başına, günlük, haftalık veya aylık olarak aldıkları para miktarını gösterir. Doğrudur. 6. Reel ücret, parasal ücretin enflasyondan arındırılmış şeklidir. Doğrudur. 7. Rant, üretim faktörlerinin arzının sabit olmasından kaynaklanır. Doğrudur. 8. Faiz, üretim faktörlerinin talep ve arzı ile belirlenir. Doğrudur. 9. Ücret, üretim faktörlerinin talep ve arzı ile belirlenir. Doğrudur. 10. Ücret, işçilerin nitelikleri ve işlerin nitelikleri ile belirlenir. Doğrudur.