2022-2023 12.Sınıf Felsefe 2.Dönem 2.Yazılı - Test

St. Thomas Aquinas'ın Tanrı'nın varlığına ilişkin argümanı, neden-sonuç ilişkisine dayalı beş argüman sunan ve bunlardan biri olan hareketli hareketlendirici argümanıyla Tanrı'nın varlığını dolaylı yoldan kanıtlamayı amaçlayan bir felsefi argümandır.

Descartes, Tanrı'nın varlığına ilişkin argümanını "Tanrı fikrinin kendisinin varlığını gerektirdiği" şeklinde tanımlar. Bu argüman, Descartes'ın "Cehalet Üzerine Söylev" adlı eserinde detaylı bir şekilde açıklanmaktadır. Bu argüman, düşünce deneyi yoluyla Tanrı'nın varlığına dair kesin bir bilgiye ulaşmanın mümkün olduğunu iddia eder.

Bu soruda din felsefesi karar verirken en önemli kriterin ne olduğu sorulmaktadır. Din felsefesi genellikle mantık ve akıl yürütme kriterini kullanarak doğru veya yanlış inançlar konusunda bir karara varmayı amaçlar. Dolayısıyla, bu soruda doğru cevap B seçeneği olan "Mantık ve akıl yürütme"dir. Din felsefesi, dinlerin mantıksal ve felsefi boyutlarını inceleyerek doğru veya yanlış inançlar konusunda bir karara varmayı amaçlar.

Din felsefesi, dinlerin insan hayatındaki rolüne odaklanırken, dinin toplumsal fonksiyonu daha fazla önem taşır. Dinin toplumsal hayatta oynadığı roller, dinin toplumsal yapının nasıl oluştuğunu ve işlediğini anlamamızı sağlar. Bu sayede toplumsal düzenin, dinlerin etkileriyle nasıl şekillendiği anlaşılabilir.

William Paley, Tanrı'nın varlığına ilişkin argümanında "işlevsellik" kavramını kullanmıştır. Bu argümana göre, doğadaki canlılar ve varlıklar, karmaşık yapıları ve işlevleriyle bir saat gibi bir tasarımcının varlığını gerektirir. İşlevsellik, Paley'in "tasarım kanıtı" olarak adlandırdığı bir argümanın temelini oluşturur.

Bu sorunun cevabı, Din Felsefesi'nin konusunu belirten seçeneklerden B) Dinlerin mantıksal tutarlılığı ile ilgilenmesidir. Din Felsefesi, dinlerin içeriklerini, kavramlarını ve inançlarını mantıksal olarak ele alarak analiz eder ve eleştirir. Dinlerin tarihi, etik değerleri ve sosyal etkileri gibi konular, Din Sosyolojisi veya Din Psikolojisi gibi diğer alanların konusudur.

Bu soru, din felsefesinin ana konularından biri olan Tanrı'nın varlığına ilişkindir. Din felsefesi, dinlerin doğası, kaynağı, tarihi, etiği ve bilimsel geçerliliği gibi diğer konuları da ele alır. Din felsefesi, dinin filozofik bir bakış açısıyla incelenmesiyle ilgilidir.

Din felsefesi, Platon ve Aristoteles gibi antik filozofların çalışmalarına dayanır. Bu düşünürler, din ve felsefe arasındaki ilişkiyi tartışmış ve metafizik konuları ele almışlardır. Diğer filozoflar da din felsefesi alanında çalışmalar yapmış olsa da, Platon ve Aristoteles'in etkisi oldukça önemlidir.

Ontolojik argüman, Tanrı'nın varlığına ilişkin bir argüman türüdür ve temel fikri, Tanrı'nın varlığına doğrudan mantıksal bir kanıt sunmaktır. Bu argüman, Tanrı'nın varlığının insan aklının kendisi tarafından düşünüldüğünde açık bir şekilde ortaya çıktığına inanır. Bu nedenle, ontolojik argüman, Tanrı'nın varlığını önceden kabul eden insanlar için daha inandırıcıdır.

Teizm terimi, Tanrı'nın var olduğunu kabul eden felsefi bir anlayışı ifade eder ve din felsefesi alanında önemli bir konudur. Bu terim, Tanrı'nın evreni yarattığına, insanlarla etkileşim halinde olduğuna ve dünyadaki olaylara müdahale ettiğine inanır.

Sosyalizm ve komünizm, felsefi olarak birbirinden farklı kavramlardır. Sosyalizm, özel mülkiyeti ve piyasa ekonomisini kabul ederken, komünizm bunları reddeder. Sosyalizm, toplumsal adaleti sağlamak için ekonomik eşitliği savunurken, komünizm toplumsal eşitliği savunur. Sosyalizm siyasi bir hareketken, komünizm ise ekonomik bir sistemdir.

En çok eleştirilen görüş, göreceli güzellik görüşüdür. Bu görüşe göre, güzellik kişiden kişiye değişir ve nesnel bir ölçütü yoktur. Eleştiriler, göreceli güzellik görüşünün estetik değerlerin evrensel olarak kabul edilemeyeceği anlamına geldiğini ve güzellik hakkında farklı görüşlerin çatışmasına yol açabileceğini savunur.

Bu soruda sanatın öznel ve duygusal bir deneyim olduğu fikrine dayanan görüşün hangisi olduğu sorulmaktadır. Bu görüş, Eklektisizm olarak bilinen görüştür. Eklektisizm, sanatın öznel bir deneyim olduğunu ve sanat eserlerinin duygusal bir etki yarattığını savunur. Sanatın amacının duygusal bir etki yaratmak olduğunu düşünürler. Bu görüş, sanatı nesnel ve somut bir gerçeklik olarak ele almaktan ziyade, bireysel ve öznel bir deneyim olarak görür. Bu görüş, eleştirmenler tarafından eleştirilmiştir çünkü sanatın herhangi bir anlam veya değer taşıyıp taşımadığı konusunda şüphe uyandırmaktadır.

Sanatçının özgünlüğü sorusu sanat felsefesi ve sanat tarihinde tartışılan bir konudur. Ekspresyonizm akımı, sanatçının özgünlüğünün önemini vurgulayan bir görüştür ve sanatın, sanatçının iç dünyasının ifadesi olduğunu savunur. Sanatçı, kendi özgün düşüncelerini, duygularını ve yaratıcılığını ifade etmeli ve bu şekilde sanat eserleri yaratmalıdır.

Estetiğin temel kavramlarından biri olan "güzellik" kavramı, Platonculuk felsefi okulunun temel prensipleri arasında yer alır. Platon, güzelliği "fikirler âlemi"nde yer alan "mutlak güzellik" olarak kabul eder ve onu maddi dünyadaki güzelliklerin bir modeli olarak görür. Bu nedenle, güzellik kavramı Platon felsefesi içinde önemli bir yer tutar.

Bu soru, estetiğin temel sorularından birinin "Sanat nedir?" olduğunu vurgulamaktadır ve sanatın belirli bir tanımının oluşturulabileceği fikrine karşı çıkan "sanatın herhangi bir şey olabileceği" görüşü, Dadaizm'in temel prensibi arasında yer almaktadır. Dadaizm, sıradan nesneleri sanat eserlerine dönüştürerek sanatın sınırlarını zorlamış ve bu nedenle "herhangi bir şeyin sanat olabileceği" fikrini benimsemiştir.

Bu sorunun cevabı pragmatizm teorisidir. Pragmatizme göre, bir estetik objenin değeri, insan zihninde yarattığı etkiye ve işlevine bağlıdır. Pragmatist estetik, sanatın ve estetiğin insanların hayatını nasıl etkilediğine odaklanır ve eserin güzelliğinin pratik kullanımından gelir.

Bu soruda estetik deneyimin kaynağı tartışılıyor. Doğru cevap seçeneği ise C'dir: Estetik deneyim kişinin zevk aldığı herhangi bir şeyden kaynaklanabilir, ancak bunun sanatsal değeri olmayabilir. Estetik deneyim sadece sanat eserlerinden kaynaklanmaz, kişi zevk aldığı herhangi bir şeyden estetik deneyim yaşayabilir. Ancak estetik deneyimdeki nesnenin sanatsal bir değeri olmayabilir, yani sadece kişisel bir tercih olabilir.

Siyaset felsefesinin ana problemlerinden biri, siyasi otoritenin kaynağına ilişkin bir sorundur. Bu sorun, siyasi sistemin meşruiyeti ve gücün kaynağı hakkında temel soruları içerir. Siyasi otoritenin kaynağı hakkındaki farklı teoriler ve görüşler, siyasi sistemlerin doğasını ve işleyişini anlamak için önemlidir

Sosyal adalet kavramı, toplumsal eşitsizliklerin giderilmesi için çaba gösteren bir felsefi kavramdır. Bu kavram, insanların doğuştan sahip olduğu haklara saygı gösterilmesi, tüm insanların eşit fırsatlara sahip olması ve refah düzeyinin eşitlenmesini amaçlar. Sosyal adalet kavramı, siyasi ve ekonomik sistemlerde adaletin sağlanması için de önemli bir rol oynar.

Siyaset felsefesi açısından, yurttaşlık hakları temel olarak vatandaşların sahip olduğu haklardır. Bu haklar arasında özgürlük, eşitlik, adalet, güvenlik, mülkiyet hakları ve siyasi haklar yer alır. Yurttaşlık hakları, devletin vatandaşlara sağlaması gereken temel haklardır.

Siyaset felsefesi, felsefenin bir dalıdır ve politika konularını felsefi bir çerçevede ele alır. Siyaset felsefesi, ekonomi, sosyoloji, tarih, psikoloji, antropoloji gibi birçok disiplinle yakından ilişkilidir.

Siyaset felsefesi, toplumsal hayatta güç, adalet, özgürlük, devlet, demokrasi gibi kavramları ele alır ve bu kavramların nasıl anlaşılması ve uygulanması gerektiği hakkında düşünceler geliştirir. Bu düşünceler genellikle tarihsel ve filozofik bir perspektiften incelenir ve toplumsal sorunlara çözümler üretmek için kullanılır.